Deze Neo-Romaanse, door Th. Asseler ontworpen kerk van Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand werd in 1874 gebouwd voor de paters Redemptoristen. De kerk kende sindsdien een aantal aanpassingen. Tussen 1907 en 1909 werd de kerk met drie en een halve travee verlengd en voorzien van een vieringtoren. Architect was A. de Bruin, onder toezicht van P.J.H. Cuypers. Tussen 1963 en 1968 werd de kerk gerestaureerd onder leiding van J. Hurks.
De kerk is een rijksmonument. Het ernaast gelegen Redemptoristenklooster valt buiten de bescherming. (Bron: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed)
De patrones van de kerk, O.L. Vrouw van Altijddurende Bijstand, is de naam van een byzantijnse icoon uit de 15e eeuw, geschilderd op Kreta en in 1498 naar Rome gebracht. In 1853 vertrouwde Paus Pius IX de verering en verspreiding van deze icoon toe aan de Redemptoristen.